درمان سرماخوردگی " گلو خشک ، گلو چرکی ، عفونت "

پزشک شما یک معاینه بدنی انجام می دهد ، به دنبال علائم و نشانه های آنفلوانزا می رود و احتمالاً آزمایشی را برای تشخیص ویروس های آنفلوانزا تجویز می کند.

در زمان هایی که آنفلوانزا گسترده است ، ممکن است نیازی به آزمایش آنفلوانزا نداشته باشید. پزشک ممکن است شما را براساس علائم و نشانه های شما تشخیص دهد.

در برخی موارد ، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که شما از نظر آنفلوانزا آزمایش شوید. وی ممکن است از آزمایشات مختلفی برای تشخیص آنفلوانزا استفاده کند. آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) در بسیاری از بیمارستان ها و آزمایشگاه ها بیشتر دیده می شود. این آزمایش ممکن است زمانی که شما در مطب پزشک یا در بیمارستان هستید انجام شود. آزمایش PCR نسبت به آزمایشات دیگر حساسیت بیشتری دارد و ممکن است قادر به شناسایی سویه آنفلوانزا باشد.

در طی بیماری همه گیر COVID-19 ، می توان آزمایشی را برای تشخیص آنفلوانزا و COVID-19 انجام داد. امکان ابتلا به COVID-19 و آنفلوانزا به طور همزمان وجود دارد.

رفتار
معمولاً برای درمان آنفولانزا به چیزی بیشتر از استراحت و مایعات فراوان نیاز نخواهید داشت. اما اگر به یک عفونت شدید مبتلا هستید یا بیشتر در معرض خطر عوارض هستید ، ممکن است پزشک داروی ضد ویروسی برای درمان آنفولانزا تجویز کند. این داروها می توانند شامل اوسلتامیویر (تامیفلو) ، میویر (رلنزا) ، پرامیویر (راپیواب) یا بالوکساویر (زوفلوزا) باشند. این داروها ممکن است حدود یک روز بیماری شما را کوتاه کنند و به جلوگیری از عوارض جدی کمک کنند.

اوسلتامیویر یک داروی خوراکی است. استنشاق Zanamivir از طریق دستگاهی مشابه دستگاه استنشاقی آسم انجام می شود و نباید توسط کسی که دارای برخی مشکلات مزمن تنفسی مانند آسم و بیماری ریوی است استفاده شود.

عوارض جانبی داروهای ضد ویروسی ممکن است حالت تهوع و استفراغ داشته باشد. اگر دارو همراه غذا مصرف شود ممکن است این عوارض کم شود.

بیشتر سویه های آنفلوانزا در گردش خون در برابر آمانتادین و ریمانتادین (فلومادین) ، که داروهای ضد ویروسی قدیمی هستند و دیگر توصیه نمی شوند ، مقاوم شده اند.

اطلاعات بیشتر
اکسیژن رسانی غشای خارج از بدن (ECMO)
آزمایشات بالینی
کاوش در کلینیک مایو ، آزمایش روش های درمانی ، مداخلات و آزمایشات جدید به عنوان وسیله ای برای پیشگیری ، تشخیص ، درمان یا مدیریت این بیماری.

شیوه زندگی و درمان های خانگی
اگر مبتلا به آنفولانزا شدید ، این اقدامات ممکن است به کاهش علائم شما کمک کنند:

مایعات زیادی بنوشید. برای جلوگیری از کمبود آب ، آب ، آب و سوپ های گرم را انتخاب کنید.
باقی مانده. برای کمک به سیستم ایمنی بدن خود در مبارزه با عفونت بیشتر بخوابید. بسته به علائم ممکن است لازم باشد سطح فعالیت خود را تغییر دهید.
مسکن ها را در نظر بگیرید. برای مقابله با بیماری همراه با آنفلوانزا ، از مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن (تایلنول ، دیگران) یا ایبوپروفن (ادویل ، موترین IB ، دیگران) استفاده کنید. کودکان و نوجوانان که از علائم شبه آنفولانزا بهبود می یابند ، هرگز نباید به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری ، یک بیماری نادر اما بالقوه کشنده ، آسپرین مصرف کنند.
برای کمک به کنترل شیوع آنفلوانزا در جامعه ، در خانه بمانید و کودکان بیمار را در خانه نگه دارید تا تب به مدت 24 ساعت از بین برود. تا زمانی که احساس بهبودی نکنید از بودن در کنار دیگران خودداری کنید ، مگر اینکه مراقبت های پزشکی دریافت کنید. اگر نیاز به ترک خانه و مراقبت های پزشکی دارید ، از ماسک صورت استفاده کنید. دستان خود را مرتبا بشویید.

منابع اصلی : mayoclinic